|
|
ROZBUDOWA
Początek lat osiemdziesiątych XX wieku oznaczał dla szkoły
lawinowy wzrost liczby uczniów. Osiedle rozbudowywało się,
przybywało ludności, wzrastała liczba dzieci w wieku szkolnym.
Nowy budynek, oddany do użytku w 1960 roku, pękał w szwach. Miał
14 sal lekcyjnych, gdy tymczasem liczba uczniów w roku 1984
wzrosła do 886. oznaczało to, że na jedną izbę lekcyjną
przypadało ponad 60 uczniów. Dla porównania – w 1978 roku dzieci
było około 300. W 1984 roku zajęcia odbywały się na 3 zmiany,
ale prognozy wskazywały, że w następnych latach kłopoty będą
jeszcze większe: w 1987 roku do szkoły miało uczęszczać 1160
uczniów. Jednak w planach rozwoju miasta rozbudowa placówki w
ogóle nie była przewidziana, choć od końca lat siedemdziesiątych
wiadomo było, że dzieci na osiedlu będzie systematycznie
przybywać. Oprócz bloków mieszkalnych rozbudowywało się również
osiedle domków jednorodzinnych.
W 1985 roku powstał Osiedlowy Komitet Pomocy
Szkole, którego zadaniem było doprowadzenie do wybudowania
nowego pawilonu. Zbierano pieniądze w szkole, szukano sponsorów,
zbierano deklaracje pomocy w robociźnie. Przez bardzo długi
czas, pomimo dramatycznej już sytuacji w szkole, nie można było
podjąć żadnej decyzji. Miasta nie było stać na rozbudowę – były
to lata zapaści gospodarczej kraju. Ciągle na nowo pisano
petycje, prośby i uzasadnienia konieczności budowy nowego
budynku. Miał on zostać zbudowany w czynie społecznym. Jednak
poza deklaracjami nic się nie zmieniało, a perspektywa nauki na
4 zmiany przybliżała się coraz bardziej.
W roku 1987 podjęto wreszcie budowę nowego
pawilonu szkolnego. Został on oddany do użytku 28 marca 1988
roku. Z tej okazji odbyła się w szkole uroczystość, podczas
której złożono podziękowania osobom szczególnie zasłużonym dla
zrealizowania tej bardzo potrzebnej inwestycji, m.in. panu
inżynierowi Rzeszotkowi. Szkoła powiększyła się o 14 izb
lekcyjnych i nowy pokój nauczycielski, nie licząc pomieszczeń
gospodarczych i szatni usytuowanych w suterenie. W latach
późniejszych na sale lekcyjne adaptowano również inne
pomieszczenia w podziemiach. W różnych okresach mieściły się tam
m.in. świetlica szkolna, świetlica socjoterapeutyczna, salka
Caritasu, pracownia techniczna.
|
|
Trzeba jednak też wspomnieć, że w wyniku rozbudowy szkoła
poniosła jedną niepowetowaną stratę. Podczas wykonywania wykopów
pod fundamenty nowego budynku doszło do katastrofy budowlanej –
naruszono podwaliny sali gimnastycznej. Budynek trzeba było
niestety rozebrać i mimo różnych późniejszych planów i
przymiarek nigdy go nie odbudowano.
na początek strony
W nowej szkole
spis treści
Pod patronatem Jana Heweliusza
|
|