EGZAMIN GIMNAZJALNY -
INFORMATOR
|
INFORMATOR O EGZAMINIE GIMNAZJALNYM
przeprowadzanym od roku szkolnego 2008/2009
* * *
WSTĘP.
Drodzy Uczniowie i Nauczyciele!
W trzeciej klasie gimnazjum przeprowadzony zostanie egzamin gimnazjalny. Pozwoli
on ocenić poziom umiejętności i wiadomości uczniów. Prace gimnazjalistów będą sprawdzać
wykwalifikowani egzaminatorzy, stosując kryteria obowiązujące w całym kraju. Wynik egzaminu
pomoże absolwentom gimnazjów w wyborze szkoły odpowiadającej ich umiejętnościom
i ambicjom.
Przygotowanie do egzaminu ułatwić może niniejszy informator, w
którym przedstawiono cele egzaminu oraz najważniejsze informacje o
jego formie i organizacji, akty prawne stanowiące podstawę jego
przeprowadzania, w tym standardy wymagań egzaminacyjnych wraz z
wyjaśnieniami dla ucznia, opis struktury zestawów egzaminacyjnych,
przykładowe zestawy oraz kryteria oceniania i zasady punktowania
zadań.
Pragniemy przy tym podkreślić, że szkolne ocenianie nie powinno zostać podporządkowane
i całkowicie uzależnione od wymagań egzaminacyjnych. Przestrzegamy również
przed korzystaniem z takich publikacji, które nie pochodzą z instytucji odpowiedzialnych za
przygotowanie egzaminu i nie zawsze dostarczają wiarygodnych informacji na jego temat.
Życzymy uczniom osiągnięcia sukcesu na egzaminie, nauczycielom – satysfakcji zawodowej,
a rodzicom – zadowolenia z dzieci.
w
górę
I. EGZAMIN GIMNAZJALNY W SYSTEMIE OCENIANIA.
W 1999 r. zmieniono dotychczasowy system oceniania, wprowadzając egzaminy zewnętrzne,
tzn. takie, które organizuje instytucja specjalnie do tego powołana – okręgowa
komisja egzaminacyjna (OKE).
Egzaminy przeprowadzane są na końcu
każdego etapu kształcenia:
- uczniowie kończący szkołę podstawową piszą sprawdzian,
- uczniowie klasy trzeciej gimnazjum przystępują do egzaminu gimnazjalnego,
- absolwenci szkół ponadgimnazjalnych zdają egzamin maturalny lub egzamin
potwierdzający
kwalifikacje zawodowe.
Porównanie najważniejszych zasad oceniania wewnątrzszkolnego i
zewnętrznego
na poziomie gimnazjum przedstawia następująca tabela:
Lp. |
Pytania |
Ocenianie wewnątrzszkolne |
Ocenianie zewnętrzne |
1. |
Kto ocenia? |
Nauczyciel,
uczeń, który także sprawdza, czego się nauczył. |
Egzaminator powołany przez
dyrektora okręgowej komisji
egzaminacyjnej. |
2. |
Co jest oceniane? |
Oceniane są wszystkie wiadomości
i umiejętności opanowane w trakcie nauki. |
Oceniane są umiejętności
i wiadomości opisane w standardach wymagań egzaminacyjnych i w podstawie programowej,
możliwe do sprawdzania na egzaminie pisemnym. |
3. |
Kiedy się ocenia? |
W ciągu całego roku szkolnego. |
Podczas egzaminu kończącego
naukę w gimnazjum. |
4. |
Kto określa wymagania? |
Nauczyciel na podstawie programu
nauczania. |
Minister w standardach wymagań
egzaminacyjnych. |
5. |
W jaki sposób przedstawiane
są wyniki oceniania? |
Zgodnie z przyjętym w danej
szkole systemem oceniania (za pomocą oceny szkolnej, punktowej,
opisowej, innej). |
W postaci liczby punktów,
z odniesieniem do standardów
wymagań egzaminacyjnych. |
w
górę
II. PODSTAWY PRAWNE.
Uczniowie kończący gimnazjum przystępują do egzaminu na mocy Ustawy o systemie
oświaty z 7 września 1991 r. (DzU z 2004 r. nr 256, poz. 2572, z późniejszymi zmianami).
Zasady przeprowadzania egzaminów w trzyletnich gimnazjach publicznych regulują
rozporządzenia:
- Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2007 r. w sprawie
warunków i
sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz
przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (DzU nr
83,
poz. 562, z późn. zm.),
- Ministra Edukacji Narodowej z dnia 18 lutego 1999 r. w sprawie utworzenia
okręgowych
komisji egzaminacyjnych i ich zasięgu terytorialnego (DzU nr 14,
poz. 134,
z późniejszymi zmianami).
Zakres umiejętności badanych na egzaminie określono w załączniku nr 2, stanowiącym
integralną część Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia
10 sierpnia 2001 r. w sprawie standardów wymagań będących podstawą przeprowadzania
sprawdzianów i egzaminów (DzU nr 92, poz. 1020, z późniejszymi zmianami). Standardy te
opracowano zgodnie z podstawą programową kształcenia ogólnego, zawartą w Rozporządzeniu
Ministra Edukacji Narodowej z dnia 15 lutego 1999 r. (DzU nr 14, poz. 129, z późniejszymi
zmianami).
Najważniejsze informacje dotyczące egzaminu, zawarte w wyżej wymienionych aktach
prawnych, przedstawiamy w kolejnym rozdziale informatora.
w
górę
III. CO TRZEBA WIEDZIEĆ O EGZAMINIE
GIMNAZJALNYM?
1. JAKIE SĄ NAJWAŻNIEJSZE CELE EGZAMINU?
Głównym celem egzaminu jest:
- sprawdzenie opanowania umiejętności i wiadomości określonych w standardach wymagań
egzaminacyjnych z zakresu przedmiotów humanistycznych i z zakresu przedmiotów
matematyczno-przyrodniczych,
- wpływanie na proces nauczania (uczenia się), uwzględniający powiązania między różnymi
dziedzinami wiedzy – poprzez międzyprzedmiotowy charakter egzaminu
i dostarczenie informacji zwrotnej na temat jakości kształcenia,
- dostarczenie zobiektywizowanej, porównywalnej informacji o osiągnięciach szkolnych
gimnazjalistów, wykorzystywanej także podczas rekrutacji do szkół ponadgimnazjalnych.
2. CZY KAŻDY UCZEŃ TRZECIEJ KLASY GIMNAZJUM MUSI PRZYSTĄPIĆ DO EGZAMINU?
Tak. Uczestniczenie w egzaminie jest warunkiem ukończenia szkoły.
Jeżeli ktoś nie przystąpi do egzaminu, będzie musiał powtórzyć ostatnią klasę.
3. KIEDY I GDZIE ODBĘDZIE SIĘ EGZAMIN?
W kwietniu 2007 r. – w dwóch kolejnych dniach (pierwszego dnia – część
humanistyczna, drugiego – matematyczno–przyrodnicza).
Będzie organizowany w gimnazjum, do którego uczęszcza zdający.
Jeżeli z ważnych
przyczyn losowych bądź zdrowotnych uczeń nie przystąpi do egzaminu w kwietniu, będzie go
zdawać w dodatkowym terminie, jednak nie później niż do 20 sierpnia danego roku szkolnego,
w miejscu określonym przez dyrektora komisji okręgowej.
4. KTO USTALA ZESTAWY ZADAŃ EGZAMINACYJNYCH?
Centralna Komisja Egzaminacyjna (CKE) w Warszawie na podstawie propozycji przekazanych
przez okręgowe komisje egzaminacyjne.
5. KTO ZORGANIZUJE EGZAMIN?
Właściwa dla danego województwa okręgowa komisja egzaminacyjna.
1. Dla województw: kujawsko-pomorskiego i pomorskiego – Okręgowa Komisja Egzaminacyjna
w Gdańsku.
2. Dla województwa śląskiego – Okręgowa Komisja Egzaminacyjna w Jaworznie.
3. Dla województw: lubelskiego, małopolskiego i podkarpackiego – Okręgowa Komisja Egzaminacyjna
w Krakowie.
4. Dla województw: łódzkiego i świętokrzyskiego – Okręgowa Komisja Egzaminacyjna
w Łodzi.
5. Dla województw: podlaskiego i warmińsko-mazurskiego – Okręgowa Komisja Egzaminacyjna
w Łomży.
6. Dla województw: lubuskiego, wielkopolskiego i zachodniopomorskiego – Okręgowa
Komisja Egzaminacyjna w Poznaniu.
7. Dla województwa mazowieckiego – Okręgowa Komisja Egzaminacyjna w Warszawie.
8. Dla województw: dolnośląskiego i opolskiego – Okręgowa Komisja Egzaminacyjna
we Wrocławiu.
6. CO BĘDZIE SPRAWDZANE PODCZAS EGZAMINU?
Egzamin będzie sprawdzał głównie umiejętności i wiadomości potrzebne zdającym do
dalszej nauki. Umiejętności te mają charakter ponadprzedmiotowy, są
ważne dla każdego
człowieka i potrzebne w życiu codziennym. Zostały one opisane w Standardach wymagań egzaminacyjnych.
Egzamin będzie składał się z trzech części:
- część I obejmie umiejętności i wiadomości z zakresu przedmiotów humanistycznych:
języka polskiego,
historii, wiedzy o społeczeństwie, plastyki, muzyki oraz uwzględni
ścieżki edukacyjne: filozoficzną,
regionalną – dziedzictwo kulturowe w regionie,
czytelniczą i medialną, europejską
i kulturę polską na tle tradycji śródziemnomorskiej;
- część II obejmie umiejętności i wiadomości z zakresu przedmiotów matematyczno-
przyrodniczych:
matematyki, biologii, geografii, chemii, fizyki i astronomii oraz
uwzględni ścieżki edukacyjne:
filozoficzną, prozdrowotną, ekologiczną, czytelniczą
i medialną, regionalną – dziedzictwo
kulturowe w regionie, europejską i obronę
cywilną.
- część III obejmuje wiadomości i umiejętności z zakresu języka
obcego nowożytnego.
7. JAKI BĘDZIE PRZEBIEG EGZAMINU?
Zdający dostanie zestaw zadań różnego typu, na których
rozwiązanie będzie miał w każdej części egzaminu 120 minut. Do wpisywania odpowiedzi
otrzyma specjalnie przygotowaną kartę, na której zakoduje swoje dane (idąc na egzamin,
należy
pamiętać o zabraniu przyborów do pisania), a po zakodowaniu pracy zostanie poinformowany
o godzinie rozpoczęcia i zakończenia egzaminu.
W sali egzaminacyjnej stoliki zostaną ustawione w odległości umożliwiającej uczniom
samodzielną pracę. Zadania trzeba będzie rozwiązywać samodzielnie, bowiem w wypadku
stwierdzenia niesamodzielnego ich rozwiązywania przewodniczący szkolnego zespołu egzaminacyjnego
ma prawo unieważnić pracę zdającego.
Po zakończeniu egzaminu osoba odbierająca od ucznia pracę sprawdzi, czy została
ona prawidłowo zakodowana.
Nad przebiegiem egzaminu czuwać będą członkowie zespołu egzaminacyjnego (nadzorującego),
w tym jego przewodniczący.
Wszystkie niezbędne informacje dotyczące egzaminu zostaną zawarte
także w Instrukcji
dla ucznia, znajdującej się na pierwszej stronie zestawu egzaminacyjnego. W razie
wątpliwości poproś członków zespołu nadzorującego o wyjaśnienie.
8. GDZIE BĘDZIE MOŻNA ZNALEŹĆ INFORMACJE O EGZAMINIE DLA
UCZNIÓW ZE SPECJALNYMI POTRZEBAMI EDUKACYJNYMI?
Dyrektor Centralnej Komisji Egzaminacyjnej opracowuje szczegółową
informację
o sposobie dostosowania warunków i formy przeprowadzania egzaminu do
potrzeb uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi i podaje ją
do publicznej wiadomości na stronie internetowej Centralnej Komisji
Egzaminacyjnej nie później niż na 12 miesięcy przed terminem
egzaminu.
9. KTO SPRAWDZI PRACE UCZNIÓW?
Karta odpowiedzi do zadań zamkniętych zostanie sprawdzona elektronicznie,
a rozwiązania zadań otwartych będą sprawdzali nauczyciele-egzaminatorzy.
10. KTO OTRZYMA INFORMACJE O WYNIKACH?
- uczniowie i ich rodzice za pośrednictwem gimnazjum, do którego uczęszczają
zdający,
- szkoła, w której uczeń zamierza podjąć naukę.
11. KIEDY ZOSTANĄ PRZEKAZANE INFORMACJE O WYNIKACH?
Informacje o wynikach egzaminu OKE prześle do Twojej szkoły nie później
niż siedem
dni przed zakończeniem zajęć dydaktyczno-wychowawczych, a w wypadku zdawania
egzaminu w dodatkowym terminie – do 31 sierpnia tegoż roku szkolnego.
w
górę
IV. STANDARDY WYMAGAŃ EGZAMINACYJNYCH WRAZ
Z KOMENTARZEM DLA UCZNIA.
A. ZAKRES PRZEDMIOTÓW HUMANISTYCZNYCH.
Standardy wymagań egzaminacyjnych |
Wyjaśnienia dla ucznia |
I. CZYTANIE I ODBIÓR TEKSTÓW KULTURY |
|
Siedem pierwszych standardów informuje
o wymaganiach w zakresie czytania i odbioru
tekstów kultury.
Jak powinieneś rozumieć pojęcie „teksty
kultury”? Wszystkie teksty literackie, publicystyczne,
popularnonaukowe, źródła historyczne,
akty prawne, instrukcje, słowniki, encyklopedie,
reprodukcje dzieł sztuk plastycznych
(malarstwa, grafiki, architektury, rzeźby,
fotografii, sztuki użytkowej, np. meble,
stroje, szkło artystyczne), mapy, tabele, diagramy,
wykresy, schematy są wytworami
myśli i uczuć człowieka oraz efektami jego
działań praktycznych, dlatego nazywamy je
tekstami kultury. |
UCZEŃ:
1) czyta teksty kultury (w tym źródła historyczne) rozumiane jako wszelkie wytwory
kultury materialnej i duchowej
człowieka, podlegające odczytaniu
i interpretacji, zwłaszcza teksty kultury
należące do polskiego dziedzictwa kulturowego – na poziomie dosłownym, przenośnym
i symbolicznym, |
Teksty można odczytywać w sposób dosłowny,
czyli wprost oddający to, co zostało
w nich przedstawione. Czytane teksty mogą
mieć też znaczenia przenośne czy symboliczne,
czyli takie, które nie są wyrażone w sposób
bezpośredni i wymagają odczytania
i zrozumienia ich ukrytego, nowego sensu.
By lepiej zrozumieć tekst lub jego poszczególne
fragmenty, powinieneś rozpoznawać te
znaczenia, zwłaszcza w tekstach należących
do polskiego dziedzictwa kulturowego, tzn.
tych, które powstawały w naszej Ojczyźnie
lub były tworzone przez Polaków poza jej
granicami. |
2) interpretuje teksty kultury, uwzględniając
intencje nadawcy, odróżnia fakty od opinii, prawdę historyczną od fikcji,
dostrzega perswazję, manipulację, wartościowanie, |
Odnalezienie myśli przewodniej oraz określenie,
kto, do kogo i po co mówi, ułatwi Ci odczytanie wymowy tekstu. Gdy będziesz
analizować źródła historyczne, zauważ, że fakty są stałe, natomiast zmieniają się opinie
na ich temat. Powinieneś także odróżnić w tekstach kultury to, co jest tworem wyobraźni
artysty od rzeczywistych wydarzeń i postaci. Weź pod uwagę to,
że istnieje wiele sposobów oddziaływania na odbiorcę (przekonywanie,
wywieranie nacisku, wyolbrzymianie
i przejaskrawianie faktów, prezentowanie
różnych ocen). |
3) wyszukuje informacje zawarte
w różnych tekstach kultury,
w szczególności w tekstach literackich, publicystycznych, popularnonaukowych,
aktach normatywnych, ilustracjach, mapach, tabelach, diagramach, wykresach,
schematach, |
Powinieneś
wiedzieć, że informacje są przekazywane w różnej formie, wiec musisz
umieć znaleźć nie tylko te, które zostały zapisane słowami (np. w tekstach literackich, publicystycznych,
popularnonaukowych czy aktach prawnych), ale także w postaci diagramu,
na mapie, ilustracji itp. |
4) dostrzega w odczytywanych tekstach
środki wyrazu i określa ich funkcje – dostrzega
środki wyrazu typowe dla tekstów
literackich, tekstów publicystycznych,
dzieł sztuki plastycznej i muzyki,
|
Autorzy tekstów kultury w różny sposób
wyrażają
swoje myśli i uczucia. Posługują się
w tym celu wieloma środkami. Powinieneś
znać środki typowe dla tekstów literackich
i publicystycznych, dzieł sztuki plastycznej
i muzyki; umieć je odnaleźć w podanym tekście
i wyjaśnić, w jakim celu zostały użyte. |
5) odnajduje i interpretuje związki przyczynowo-skutkowe w rozwoju cywilizacyjnym
Polski i świata – odnajduje i interpretuje
związki przyczynowo-skutkowe w polityce,
gospodarce, kulturze i życiu społecznym, |
By zrozumieć zjawiska zachodzące
w polityce, gospodarce i kulturze w dawnym
i współczesnym świecie, powinieneś dostrzegać
i wyjaśniać ich przyczyny i skutki
oraz zależności między powstaniem określonego
zjawiska i jego konsekwencjami. |
6) dostrzega i analizuje konteksty niezbędne
do interpretacji tekstów kultury: historyczny,
biograficzny, filozoficzny, religijny,
literacki, plastyczny, muzyczny, regionalny
i wypowiada się na ich temat oraz
wyjaśnia zależności między różnymi rodzajami
tekstów kultury (plastyką, muzyką,
literaturą), |
By lepiej zrozumieć tekst, powinieneś
zauważać
jego powiązania z historią, kulturą
regionu, życiem autora, literaturą, sztuką
i filozofią. Powinieneś także dostrzegać
ewentualne związki między, np. dziełem literackim
a dziełem plastycznym czy muzycznym. |
7) dostrzega wartości wpisane w teksty
kultury.
|
Powinieneś w tekstach kultury dostrzegać
ważne dla kształtowania Twojej postawy
wobec świata wartości, np. dobro, prawdę,
wolność. |
II. TWORZENIE WŁASNEGO TEKSTU
|
|
Kolejne standardy obejmują umiejętności dotyczące
pisania tekstu. |
UCZEŃ:
1) buduje wypowiedzi poprawne
pod względem językowym i stylistycznym
w następujących formach:
opis, opowiadanie, charakterystyka, sprawozdanie, recenzja, rozprawka, notatka,
plan, reportaż, artykuł, wywiad, ogłoszenie,
zaproszenie, dedykacja, podanie, list, pamiętnik, |
Aby napisać tekst w określonej formie, powinieneś
znać jej cechy gatunkowe. Powinieneś
również przekazywać myśli w sposób jasny
i zrozumiały, poprawny pod względem gramatycznym, ortograficznym i interpunkcyjnym. |
2) posługuje się kategoriami i pojęciami
swoistymi dla przedmiotów humanistycznych
i ścieżek edukacyjnych,
|
Wypowiadając się na różne tematy, powinieneś
posługiwać się kategoriami historycznymi
(czas, przestrzeń, ciągłość, zmienność)
oraz terminami typowymi dla przedmiotów
humanistycznych i ścieżek edukacyjnych
(np. apostrofa, liryka, znak, kod, mit, rytm,
demokracja, epoka). |
3) tworzy teksty o charakterze informacyjnym
lub perswazyjnym, dostosowane
do sytuacji komunikacyjnej,
|
Pisząc tekst, w którym zamierzasz głównie
przekazać informacje, powinieneś skupić się
na faktach. Tworząc tekst perswazyjny, tzn.
taki, w którym starasz się kogoś do czegoś
nakłonić, przekonać lub coś wytłumaczyć, możesz celowo dobierać, porządkować
i oceniać informacje. Możesz także posłużyć
się odpowiednimi typami zdań (np. wykrzyknikowymi),
formami gramatycznymi (np. trybem
rozkazującym czasownika)
i słownictwem (np. zgrubieniami, zdrobnieniami).
W zależności od tego, do kogo kierujesz
swój tekst, możesz wypowiadać się językiem
potocznym lub literackim. |
4) zna i stosuje zasady organizacji tekstu,
tworzy tekst na zadany temat, spójny
pod względem logicznym i składniowym,
|
Pisząc tekst, powinieneś pamiętać nie tylko
o tym, aby był zgodny z tematem, ale także
o tym, by jego kompozycja wynikała
z przyjętej przez Ciebie formy. Zadbaj też
o to, by poszczególne części tekstu były ze
sobą spójne i logicznie uporządkowane. Nie
zapomnij o graficznych wyróżnikach kompozycyjnych,
np. akapitach. |
5) formułuje, porządkuje i wartościuje argumenty
uzasadniające stanowisko własne
lub cudze, |
Gdy chcesz kogoś przekonać o słuszności
swoich poglądów lub uzasadnić cudze racje,
musisz zgromadzić odpowiednie argumenty,
wybrać najważniejsze i ustalić ich kolejność
dla przedstawienia swojego stanowiska. |
6) analizuje, porównuje, porządkuje
i syntetyzuje informacje zawarte
w tekstach kultury, |
Napisanie własnego tekstu wymaga od Ciebie
zebrania informacji, które znajdziesz
w różnych tekstach kultury. Zdobyte informacje
musisz umieć porównać, wybrać spośród
nich najważniejsze i uporządkować tak,
aby na ich podstawie wyciągnąć wnioski. |
7) dokonuje celowych operacji na tekście:
streszcza, rozwija, przekształca stylistycznie, |
Gdy zamierzasz napisać streszczenie, powinieneś
zmniejszyć objętość tekstu poprzez
wybranie najważniejszych informacji i powiązanie
ich w spójną, logiczną całość. Możesz także uzupełniać tekst o nowe fragmenty
lub zastosować inny styl (np. potoczny, urzędowy). |
8) wypowiada się na temat związków między
kulturą rodzimą a innymi kręgami kulturowymi,
w tym komentuje powiązania,
zwłaszcza między kulturą polską
a śródziemnomorską oraz określa te powiązania
w różnych obszarach: polityce,
kulturze, gospodarce, życiu codziennym,
w odniesieniu do przeszłości i w czasach
obecnych, |
Kultura polska od wieków czerpie z osiągnięć
i dokonań innych kultur, zwłaszcza śródziemnomorskiej.
Powinieneś dostrzegać
i wyjaśniać znaczenie tych związków
i wyrażać na ich temat swoją opinię. |
9) formułuje problemy, podaje sposoby ich
rozwiązania, wyciąga wnioski, wypowiada
się na temat sytuacji problemowej przedstawionej
w tekstach kultury. |
Gdy analizujesz teksty kultury, powinieneś
dostrzegać zawarte w nich problemy, umieć je
nazywać oraz proponować sposoby ich rozwiązania i formułować wnioski. |
w
górę
B. ZAKRES PRZEDMIOTÓW MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZYCH.
Standardy wymagań egzaminacyjnych |
Wyjaśnienia dla ucznia |
I. UMIEJĘTNE STOSOWANIE TERMINÓW, POJĘĆ I PROCEDUR Z ZAKRESU
PRZEDMIOTÓW MATEMATYCZNO–PRZYRODNICZYCH NIEZBĘDNYCH
W PRAKTYCE ŻYCIOWEJ I DALSZYM KSZTAŁCENIU |
UCZEŃ:
1) stosuje terminy i pojęcia matematyczno-przyrodnicze:
a) czyta ze zrozumieniem teksty,
w których występują terminy i
pojęcia
matematyczno-
przyrodnicze,
np. w
podręcznikach, w prasie,
b) wybiera odpowiednie terminy
i
pojęcia do opisu zjawisk,
właściwości,
zachowań obiektów
i organizmów,
c) stosuje terminy dotyczące
racjonalnego użytkowania
środowiska, |
Każda dziedzina nauki posługuje się właściwym
sobie słownictwem, dlatego znajomość
terminów i pojęć matematycznych oraz przyrodniczych
pozwoli Ci zrozumieć teksty zawarte
w podręcznikach, literaturze, czasopismach.
Tych samych terminów powinieneś używać
w swoich wypowiedziach. |
2) wykonuje obliczenia w różnych sytuacjach
praktycznych:
a) stosuje w praktyce własności
działań,
b) operuje procentami,
c) posługuje się przybliżeniami,
d) posługuje się jednostkami miar,
|
Ważne jest, abyś potrafił sprawnie wykonywać
podstawowe działania arytmetyczne takie
jak: dodawanie, odejmowanie, mnożenie,
dzielenie. Nie zawsze potrzebne jest podawanie
wyników z dużą dokładnością, dobrze
jest więc umieć oszacować wynik działania.
Ta umiejętność przyda Ci się również do
wykrycia pomyłki w obliczeniach. Robiąc
zakupy, planując wakacje lub korzystając
z usług banku, będziesz musiał wykonać obliczenia
procentowe, obliczyć średnią arytmetyczną.
Prawie wszystkie wielkości,
z którymi masz do czynienia, posiadają jednostkę
miary. Musisz zatem umieć posługiwać
się jednostkami miar, przeliczać je
z zastosowaniem odpowiednich przedrostków. Powinieneś też posługiwać się
potęgami i pierwiastkami. |
3) posługuje się własnościami figur:
a) dostrzega kształty figur
geometrycznych
w otaczającej
rzeczywistości,
b) oblicza miary figur płaskich i
przestrzennych,
c) wykorzystuje własności miar.
|
W otaczającym nas świecie znajduje się wiele
przedmiotów o różnych kształtach, których
modelami są figury geometryczne. Wymaga
się od Ciebie, abyś je dostrzegał
i rozpoznawał, opisywał ich własności, obliczał
pola, obwody, objętości itp. Powinieneś
znać i stosować własności miar (np. figury
przystające mają równe pola, stosunek pól figur
podobnych jest równy kwadratowi skali
podobieństwa itp.). Tę umiejętność możesz
wykorzystać w praktyce, planując malowanie
i tapetowanie mieszkania itp. Wymaga się
od Ciebie, abyś wykonywał konstrukcje
oraz dokonywał przekształceń figur geometrycznych. |
II. WYSZUKIWANIE I STOSOWANIE INFORMACJI
|
UCZEŃ:
1) odczytuje informacje przedstawione
w formie:
a) tekstu,
b) mapy,
c) tabeli,
d) wykresu,
e) rysunku,
f) schematu,
g) fotografii,
|
Informacje docierają do Ciebie w formie tekstu,
mapy, tabeli, wykresu, rysunku, schematu,
fotografii. Powinieneś umieć je odnaleźć,
odczytać i zrozumieć ich znaczenie.
|
2) operuje informacją:
a) selekcjonuje informacje,
b) porównuje informacje,
c) analizuje informacje,
d) przetwarza informacje,
e) interpretuje informacje,
f) czytelnie prezentuje informacje,
g) wykorzystuje informacje w
praktyce. |
Odczytane z różnych źródeł informacje są Ci
pomocne w nauce i codziennym życiu. Musisz
umieć je analizować, odrzucić zbędne,
wybrać potrzebne, porównać z innymi. Powinieneś też przetwarzać informacje i zaprezentować
je w żądanej formie, a także formułować
wnioski płynące z analizy informacji. |
III. WSKAZYWANIE I OPISYWANIE FAKTÓW, ZWIĄZKÓW I ZALEŻNOŚCI
W SZCZEGÓLNOŚCI PRZYCZYNOWO-SKUTKOWYCH, FUNKCJONALNYCH,
PRZESTRZENNYCH I CZASOWYCH
|
UCZEŃ:
1) wskazuje prawidłowości w procesach, w funkcjonowaniu układów i systemów:
a) wyodrębnia z kontekstu dane
zjawisko,
b) określa warunki jego
występowania,
c) opisuje przebieg zjawiska w
czasie
i przestrzeni,
d) wykorzystuje zasady i prawa
do objaśniania
zjawisk,
|
W otaczającym nas świecie, a
także podczas
doświadczeń na zajęciach szkolnych obserwujesz
wiele zjawisk i procesów, działanie
różnych układów i systemów. Powinieneś
dostrzegać ich własności i charakter. Musisz
wiedzieć, co jest przyczyną, a co skutkiem
danego zjawiska, opisać jego przebieg, wykorzystując
poznane na lekcjach prawa
i zasady, wskazać związek pomiędzy budową obserwowanych układów i systemów
a ich funkcjami. |
2) posługuje się językiem symboli i
wyrażeń
algebraicznych:
a) zapisuje wielkości za pomocą
symboli,
b) zapisuje wielkości za pomocą
wyrażeń
algebraicznych,
c) przekształca wyrażenia
algebraiczne,
d) zapisuje związki i procesy za
pomocą
równań i nierówności,
|
Wszystkie zadania lub problemy, które masz
do rozwiązania, podane są w postaci tekstów
opisujących pewne wielkości dane i szukane
oraz związki zachodzące między nimi. Powinieneś
analizować informacje zawarte w tekście
i przedstawiać je za pomocą liczb, symboli, wyrażeń algebraicznych, równań i nierówności,
a także przekształcać wzory.
W celu rozwiązania problemu opisanego
równaniem bądź nierównością musisz przekształcać wyrażenia algebraiczne. Powinieneś
także umieć opisywać procesy za pomocą
równań reakcji chemicznych. |
3) posługuje się funkcjami:
a) wskazuje zależności funkcyjne,
b) opisuje funkcje za pomocą
wzorów,
wykresów i tabel,
c) analizuje funkcje przedstawione
w różnej postaci i wyciąga
wnioski, |
Wielkości, które obserwujesz, z którymi się
spotykasz, często są ze sobą powiązane. Niektóre
z tych zależności są funkcjami. Rozumiejąc
pojęcie funkcji, musisz rozpoznawać
rodzaje zależności funkcyjnych, potrafić opisać
funkcję za pomocą wzoru, wykresu, grafu
i tabeli. Powinieneś rozpoznawać zależności
funkcyjne w sytuacjach życia codziennego.
Mając podany przykład funkcji, potrafisz
przedstawić ją w innej postaci, podać jej własności
oraz wykorzystać je do rozwiązania
problemu. |
4)
stosuje zintegrowaną wiedzę do objaśniania zjawisk przyrodniczych:
a) łączy zdarzenia w ciągi
przemian,
b) wskazuje współczesne
zagrożenia
dla zdrowia człowieka
i środowiska
przyrodniczego,
c) analizuje przyczyny i skutki oraz
proponuje sposoby
przeciwdziałania
współczesnym
zagrożeniom cywilizacyjnym,
d) potrafi umiejscowić sytuacje
dotyczące
środowiska
przyrodniczego
w szerszym
kontekście społecznym. |
Oczekujemy,
abyś zauważył, że zjawiska
w przyrodzie nie występują w izolacji,
lecz w powiązaniu z innymi zdarzeniami, są
konsekwencją wcześniejszych zjawisk
i jednocześnie warunkiem lub przyczyną następnych.
Powinieneś dostrzegać i przewidywać skutki
zbyt głębokiej, często szkodliwej ingerencji
człowieka w środowisko i wynikające z niej
zaburzenia równowagi oraz rozumieć, że mają one wpływ zarówno na przyrodę
jak i życie człowieka. Powinieneś wiedzieć,
jak złagodzić skutki negatywnej działalności
człowieka. Wymaga się od Ciebie, abyś zauważył zależność zdrowia człowieka od środowiska,
powinieneś więc znać podstawowe
zasady higieny i postępować zgodnie z nimi. |
IV. STOSOWANIE ZINTEGROWANEJ WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI DO
ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW
|
UCZEŃ:
1) stosuje techniki twórczego rozwiązywania
problemów:
a) formułuje i sprawdza hipotezy,
b) kojarzy różnorodne fakty,
obserwacje,
wyniki doświadczeń
i wyciąga wnioski, |
W trakcie nauki w gimnazjum powinieneś
zdobyć taki zasób wiedzy, który umożliwi Ci
analizowanie i rozwiązywanie nietypowych
zadań problemowych. Mając do dyspozycji
opis sytuacji problemowej, musisz wyróżniać
w nim istotne wielkości, a w szczególności
wielkości dane i szukane. Potrafisz dostrzec
i nazwać problem, sformułować roboczą hipotezę
(przypuszczenie) dotyczącą tego problemu
oraz zaprojektować sposób jej sprawdzenia.
Potrafisz zaplanować proste doświadczenia
zmierzające do wyjaśnienia problemu.
Umiesz tworzyć model teoretyczny sytuacji
problemowej, zapisując go w postaci równania,
schematu bądź rysunku.
Potrafisz analizować i interpretować dane
uzyskane w wyniku eksperymentu, formułować
uogólnienia na podstawie dostrzeżonych
zależności, interpretować, oceniać i uzasadniać
zgodność wyników eksperymentu
z określonym modelem, by na tej podstawie
zweryfikować założoną hipotezę. Potrafisz
formułować wnioski i opracowywać wyniki
oraz przedstawiać je w czytelnej formie. |
2) analizuje sytuację problemową:
a) dostrzega i formułuje problem,
b) określa wartości dane i szukane
(określa cel), |
3) tworzy modele sytuacji problemowej:
a) wyróżnia istotne wielkości i
cechy
sytuacji problemowej,
b) zapisuje je w terminach nauk
matematyczno–przyrodniczych, |
4) tworzy i realizuje plan rozwiązania:
a) rozwiązuje równania i
nierówności
stanowiące model
problemu,
b) układa i wykonuje procedury
osiągania
celu, |
5) opracowuje wyniki:
a) ocenia wyniki,
b) interpretuje wyniki,
c) przedstawia wyniki. |
w
górę
V. STRUKTURA I FORMA ZESTAWÓW EGZAMINACYJNYCH.
Zestaw egzaminacyjny to różnego typu zadania, które
zdający otrzyma do rozwiązania, i karta odpowiedzi. Sposób udzielania odpowiedzi
zależy od typu zadania. Ilustruje to poniższa tabela.
Rodzaj
zadania |
Forma zadania |
Co musi
zrobić gimnazjalista
przystępujący do egzaminu? |
Zamknięte |
Zadanie wyboru wielokrotnego. |
Wybrać
prawidłową odpowiedź spośród
kilku podanych propozycji. |
Zadanie na dobieranie. |
Dobrać
słowa lub wyrażenia w pary
zgodnie z poleceniem. |
Zadanie typu „prawda
- fałsz”. |
Ocenić
prawdziwość podanych stwierdzeń. |
Otwarte |
Zadanie z
luką. |
Uzupełnić zdanie
brakującym słowem
lub wyrażeniem. |
Zadanie krótkiej odpowiedzi. |
Podać
rozwiązanie zadania w formie
kilku słów, liczb, symboli. |
Zadanie rozszerzonej
odpowiedzi. |
Napisać
dłuższy tekst na zadany temat
lub wykonać kilka operacji według
planu. |
1. JAK BĘDZIE SKONSTRUOWANY ZESTAW EGZAMINACYJNY Z ZAKRESU
PRZEDMIOTÓW HUMANISTYCZNYCH?
Zestaw egzaminacyjny będzie zawierał różnego rodzaju zadania; większość z nich to
zadania zamknięte, pozostałe to zadania otwarte. Zadania będą konstruowane zgodnie z
podstawą programową kształcenia ogólnego i standardami wymagań egzaminacyjnych, a do ich
opracowania posłużą teksty: literackie, źródłowe, popularnonaukowe, publicystyczne oraz reprodukcje
dzieł sztuki. Nie zostaną one zestawione przypadkowo, lecz będą
powiązane motywem
przewodnim egzaminu.
Zadania sprawdzą:
I. Czytanie i odbiór tekstów kultury.
II. Tworzenie własnego tekstu.
Niektóre z zadań otwartych będą wymagały odpowiedzi zwięzłych, inne nieco obszerniejszych,
ujętych w formy ćwiczone w szkole. Jedna z tych form wypowiedzi będzie tekstem
użytkowym, np. notatką, zaproszeniem, zawiadomieniem itp., druga -
dłuższą wypowiedzią
na temat związany z motywem przewodnim egzaminu.
w
górę
2. JAK BĘDZIE SKONSTRUOWANY ZESTAW EGZAMINACYJNY Z ZAKRESU
PRZEDMIOTÓW MATEMATYCZNO–PRZYRODNICZYCH?
Zestaw egzaminacyjny będzie się składał z zadań zamkniętych i otwartych, konstruowanych
zgodnie z podstawą programową kształcenia ogólnego i standardami wymagań egzaminacyjnych.
Wiadomości i umiejętności sprawdzane w zestawie egzaminacyjnym zostały ujęte
w cztery grupy:
I. Umiejętne stosowanie terminów, pojęć i procedur z zakresu przedmiotów matematyczno-przyrodniczych.
II. Wyszukiwanie i stosowanie informacji.
III. Wskazywanie i opisywanie faktów, związków i zależności.
IV. Stosowanie zintegrowanej wiedzy i umiejętności do rozwiązywania problemów.
w
górę
|