Terapia szkolna

TERAPIA PEDAGOGICZNA

ZAJĘCIA KOREKCYJNO- KOMPENSACYJNE

W naszej szkole organizowane są zajęcia z terapii pedagogicznej (zajęcia korekcyjno - kompensacyjne), które rozwijają i aktywizują te wszystkie funkcje intelektualne i właściwości osobowościowe uczniów, które umożliwiają im pełne uczestnictwo w procesie dydaktyczno - wychowawczym.

Dla kogo?

Zajęcia odbywają się pod kierunkiem terapeutów pedagogicznych. Grupa dzieci liczy kilku uczestników. W zajęciach uczestniczą uczniowie posiadający opinię z PPP oraz wszyscy, którzy potrzebują wsparcia w procesie dydaktycznym.

W trakcie zajęć uczniowie korzystają z wielu pomocy dydaktycznych m. in.: gier edukacyjnych, gier multimedialnych, kart pracy, słowników, co uatrakcyjnia formę zajęć. Dzięki łączeniu nauki z zabawą dzieci chętnie uczestniczą w zajęciach i z niesłabnącym zapałem poszerzają swoją wiedzę i umiejętności. 

Jak wyglądają zajęcia ?

Terapeuci pedagogiczni dbają o zapewnienie dzieciom ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się przestrzeni, w której, w przyjaznej atmosferze, mogą podnosić swoje kompetencje szkolne. Robimy to za pomocą różnorodnych środków pedagogicznych, wykorzystując gry dydaktyczne, pomoce edukacyjne klasyczne i multimedialne. Zajęcia prowadzone są metodami zapewniającymi naukę za pomocą bodźców wzrokowych, słuchowych, kinestetycznych (ruchowych) i dotykowych. Wychodzimy z założenia, że zabawa i doświadczanie są dobrymi metodami do przezwyciężania trudności a priorytetem jest budowanie emocjonalnej odporności dziecka i umożliwianie mu odnoszenia sukcesów na miarę jego możliwości.

Kto prowadzi zajęcia?

w klasach   I-III - B. Krajinska - sala 44 /54

 poniedziałek , wtorek środa i czwartek  w godzinach ustalonych indywidualnie

Konsultacje dla dzieci i rodziców piątek  8.45 do 9.45 w sali 44

W klasach IV- VIII – B. Makowska

poniedziałek i piątek  w godzinach ustalonych indywidualnie

Konsultacje dla dzieci i rodziców piątek  10.45 do 11.45 w sali 13

 

Jak wspieramy rodziców?

            Zajęcia odbywają się na terenie szkoły w terminie dostosowanym do planu lekcji uczniów.  Są nieodpłatne i dobrowolne – warunkiem uczestnictwa dzieci w zajęciach                jest pisemna zgoda rodziców.  

 

To od Waszego zaangażowania – Drodzy Uczniowie i Rodzice zależy skuteczność terapii!

za Martą Bohdanowicz

 

 

Jaki mamy cel ?

Celem najważniejszym terapii pedagogicznej jest stworzenie możliwości wszechstronnego rozwoju umysłowego, psychicznego i społecznego dzieciom z trudnościami rozwojowymi, na miarę ich możliwości. Istota terapii sprowadza się do korekcji,                        czyli usprawniania zaburzonych funkcji poznawczych i ruchowych dziecka i ich współdziałania, oraz do kompensacji, czyli zastąpienia funkcji słabiej rozwijających się tymi, które się dobrze rozwijają.

Zadaniem terapii jest również łagodzenie zaburzeń emocjonalnych, będących efektem szkolnych niepowodzeń oraz wypracowanie motywacji do nauki, której zwykle brakuje tym uczniom, gdyż utracili ją wskutek utrzymujących się niepowodzeń szkolnych.

Szczegółowymi celami terapii pedagogicznej są:

Co chcemy osiągnąć ?

Podczas trwania całej terapii ważne jest, by wszyscy jej uczestnicy wzięli za nią odpowiedzialność. Dotyczy to szkoły – w osobie terapeuty, rodziców oraz samego dziecka.     Od ciągłej i systematycznej współpracy wymienionych osób zależy powodzenie całej terapii. W praktyce chodzi tu o intensywną pracę dziecka w szkole jak i w domu. Ważne, by rodzice wspierali swe dziecko we wszystkich jego poczynaniach i zachęcali do udziału w zajęciach, ale i też dopingowali je do kontynuowania pracy w domu.

Tylko codzienne ćwiczenia dadzą rezultaty terapeutyczne, nawet w formie całkowitego wyeliminowania trudności dziecka. Dlatego namawiamy rodziców do stałego kontaktu z osobą prowadzącą terapię i bieżącego konsultowania rodzaju ćwiczeń, jakie w danym momencie musi podjąć dziecko.

Nawet najlepszy terapeuta, mając do dyspozycji tylko jedne zajęcia w tygodniu, nie jest       w stanie w istotny sposób wyeliminować trudności dziecka. W tym wypadku musi być on raczej drogowskazem dla rodziców i dziecka – wskazywać zadania do wykonania, sprawdzać             ich poprawność i motywować do dalszej pracy.

Nasze wspólne cele :

1. Wyrównywanie szans edukacyjnych uczniów ze specjalnymi potrzebami.

2. Przeciwdziałanie niepowodzeniom szkolnym.

3. Wzmacnianie poczucia własnej wartości.

4. Wyrabianie pewności siebie.

                                                                           Zapraszamy!

 

 

 KILKA INFORMACJI

Jeśli chcemy naprawdę pomóc naszemu dziecku,

jest na to tylko jeden skuteczny sposób - systematyczna praca.

 

 DYSLEKSJA, DYSORTOGRAFIA, DYSGRAFIA

O specyficznych trudnościach w nauce mówimy, jeżeli niepowodzenia szkolne, dotyczą tylko niektórych zakresów uczenia się i występują przy co najmniej przeciętnej inteligencji,

a niejednokrotnie wysokiej sprawności intelektualnej, sprawnych narządach ruchu oraz zmysłach wzroku i słuchu, właściwej opiece wychowawczej oraz dydaktycznej.

Gdy trudności te mają charakter wybiórczy i przejawiają się niepowodzeniami            

w uczeniu się czytania i pisania, mówimy o dysleksji rozwojowej. W wypadku specyficznych trudności w uczeniu się matematyki można użyć terminu dyskalkulia. Czasem trudności te występują jednocześnie, kiedy indziej mają charakter trudności izolowanych, ograniczonych do jednej umiejętności. Gdy dysleksja i dyskalkulia występują razem, są przyczyną poważnych niepowodzeń szkolnych.

PRACA RODZICA Z DZIECKIEM DYSLEKTYCZNYM

Zdiagnozowanie dysleksji oznacza konieczność podjęcia konkretnych działań, które umożliwią dziecku osiągnięcie sukcesów na miarę jego rzeczywistych możliwości. Mając dużo zrozumienia dla niepowodzeń szkolnych swojego dziecka, rodzice powinni konsekwentnie wymagać od niego podejmowania pracy nad trudnościami  i pokonywania ich.  Konsekwencje nieobjęcia ucznia dyslektycznego terapią pedagogiczną, w tym codziennymi dodatkowymi zajęciami, to w przyszłości ograniczenie możliwości zdobycia wykształcenia, uprawiania atrakcyjnego zawodu, a więc skutki, które mogą wpłynąć na całe życie człowieka.

CO RODZICE ROBIĆ POWINNI:

CZEGO RODZICE ROBIĆ NIE POWINNI: